Bezpieczeństwo stosowania palnych czynników chłodniczych, do których należy amoniak, nie zależy obecnie od techniki, lecz wiąże się z przepisami, które muszą być przestrzegane, a różnią się między sobą - niekiedy bardzo znacznie - w poszczególnych krajach. Najbardziej szczegółowe przepisy, obejmujące niemal wszystkie najważniejsze aspekty bezpieczeństwa eksploatacji dużych amoniakalnych urządzeń chłodniczych i klimatyzacji, znajdują się w USA.
Obecnie w Unii Europejskiej obowiązuje seria norm bezpieczeństwa czynników chłodniczych PN-EN 378 . Amoniak jest stosowany w technice chłodniczej i klimatyzacji od ponad 130 lat. Toteż żaden inny czynnik chłodniczy nie został tak dokładnie wypróbowany jak amoniak. Amoniak jest czynnikiem najczęściej stosowanym w Polsce i na świecie, jest bowiem bezkonkurencyjny w zakresie temperatur od 0oC do -50oC. W krajach Unii Europejskiej i USA amoniak stanowi ponad 70% masy wszystkich stosowanych czynników chłodniczych i klimatyzacji. Średnia bezwzględna zawartość tego czynnika w instalacjach przemysłowych wynosi 5,77 tony (dane holenderskie), zaś średnia zawartość amoniaku w jednej instalacji, odniesiona do jej mocy chłodniczej, wynosi 7,5 kg/1 kW. Wyraźnie rysującym się obecnie trendem rozwojowym, związanym ze stosowaniem amoniakalnych urządzeń chłodniczych we wszystkich ogniwach łańcucha chłodniczego, będących na usługach przetwórstwa i dystrybucji żywności, jest dążenie do szerszego wprowadzenia urządzeń coraz mniejszych o zminimalizowanej zawartości czynnika w odniesieniu do 1 kW mocy chłodniczej instalacji. Wskaźniki powyższe znacznie poprawiają amoniakalne układy klimatyzacyjne pośrednie z chłodziwami pośredniczącymi jednofazowymi lub dwufazowymi.
Amoniak może na różne sposoby, w mniejszych czy większych ilościach, wyciekać niemal z każdej instalacji. Jednak najgroźniejsze są wycieki awaryjne. Większość wycieków z instalacji chłodniczej daje się sklasyfikować w następujących grupach:
- wycieki awaryjne i techniczno-ruchowe pary amoniaku do przestrzeni wentylowanej komór chłodniczych, maszynowni i rozdzielni,
- wyrzuty awaryjne pary amoniaku do atmosfery, do palników kominowych lub basenów wodnych przez upustowe zawory bezpieczeństwa,
- rozlanie się amoniaku na posadzce pomieszczenia,
- wycieki w pomieszczeniach nie wentylowanych.
Każdy z tych przypadków wymaga odmiennych urządzeń i sposobów przeciwdziałania awarii i likwidacji jej skutków.
Przyczyną i źródłem wycieków amoniaku są najczęściej:
a) błędy w montażu i obsłudze zaworów odcinających;
Wrzeciono poprawnie zainstalowanego zaworu powinno być ustawione pionowo i skierowane ku górze lub odchylone w bok o 90o. Zawór z wrzecionem skierowanym ku dołowi jest bardziej podatny na nieszczelności dławika. Ponadto zawór powinien być zainstalowany klimatyzacja Warszawa na takiej wysokości nad posadzką, aby serwisant mógł go otwierać i zamykać w pozycji stojącej. W przeciwnym razie powinna być ustawiona stacjonarna drabinka. Zawór należy zamykać ręcznie, nigdy zaś przy użyciu dźwigni. Jeżeli zachodzi potrzeba użycia dźwigni aby doszczelnić zawór, oznacza to, że zawór wymaga wymiany uszczelek lub wymontowania i zastąpienia innym. Pomieszczenia zawierające zawory powinny być wentylowane i dobrze oświetlone.
b) błędy w obsłudze instalacji chłodniczej i klimatyzacji wskutek zaniedbań lub niekompetencji;
Błędne ustawianie zaworów podczas działania, napraw i konserwacji instalacji. Wycieki takie należą do mniej niebezpiecznych, gdyż są wykrywalne i usuwalne na długo przed osiągnięciem stężenia groźnego dla ludzi i produktów spożywczych.
c) korozja rurociągów i wymienników ciepła jest groźna zwłaszcza po stronie niskiego ciśnienia instalacji, gdy parownik podczas odszraniania gazem staje się skraplaczem (o wysokim ciśnieniu);
d) pęknięcie naczynia ciśnieniowego, wymiennika ciepła lub jego kolektora oraz rurociągu wskutek błędów spawalniczych popełnionych podczas produkcji i montażu urządzeń klimatyzacyjnych, korozji, drgań i naprężeń termicznych instalacji;
e) uszkodzenie instalacji transportowym wózkiem widłowym lub wskutek przewrócenia się wysoko składowanego towaru;
f) zamarznięcie wody chłodzącej w cylindrowych koszulkach sprężarki lub chłodziwa w ochładzaczu;
g) odcięcie zaworami rurociągu wypełnionego zimnym ciekłym amoniakiem i pozostawienie go w tym stanie na dłuższy czas, co może spowodować pęknięcie rury;
h) uderzenia hydrauliczne wskutek zassania cieczy do cylindrów sprężarki, prowadzące do uszkodzenia kadłuba sprężarki, lub praca sprężarki w obiegu mokrym co prowadzi do zatarcia sprężarki, zerwania śrub korbowodowych i rozbicia miski olejowej;
i) przepełnienie zimną cieczą NH3 zbiornika lub parownika, prowadzi do podobnych skutków jak w pkt. g.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz